ART CAMPUS ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΚΙΘΑΡΑΣ ΔΕΛΦΟΙ 2019 (του Κώστα Γρηγορέα)

 

Κατά τη διάρκεια των χρόνων της κρίσης, ζήσαμε μια απρόσμενη άνθηση των φεστιβάλ, σεμιναρίων, μάστερκλας κλπ. στο χώρο της κιθάρας και όχι μόνο. Με την εμπειρία μου ως διαχειριστής του TaR όμως, υποψιάζομαι πως όλα αυτά δεν υπήρξαν σημάδια για επί της ουσίας αναβάθμιση των δραστηριοτήτων του χώρου, απλώς η βιοποριστική ανάγκη των συναδέλφων οδήγησε σε μια πλειοδοσία βαρύγδουπων χαρακτηρισμών, έτσι ώστε οι κύκλοι μαθημάτων στα ωδεία να διαφημίζονται ως σεμινάρια (ή μάστερκλας) και τα τοπικά μουσικά εργαστήρια να διαφημίζονται ως φεστιβάλ. Άποψή μου τελικώς, είναι πως αυτό δεν βοήθησε την άνοδο της μουσικής εκπαίδευσης, ίσως μάλιστα το αντίθετο. Μια ματιά στις απαιτήσεις από μαθητές και γονείς για το επίπεδο μουσικών σπουδών δείχνει πως ο πήχης έχει χαμηλώσει επικίνδυνα. Παρατηρώντας μάλιστα στο χώρο της κιθάρας την εξέλιξη της διδακτέας ύλης και του ρεπερτορίου των συναυλιών, φοβάμαι ότι ο όρος «κλασική κιθάρα» επί της ουσίας θα αντικατασταθεί σχετικά σύντομα με τον αμερικάνικο γενικό ορισμό “nylon string guitar” και θα απομακρυνθεί από τον καλώς εννοούμενο κλασικό χώρο. Όμως, αυτή είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα και θα με βγάλει από τον στόχο μου ο οποίος είναι να παρουσιάσω μια σημαντικότατη εκπαιδευτική δραστηριότητα κλασικής κιθάρας, που παρόλο ότι είχε τις προδιαγραφές ενός φεστιβάλ, κατ’ ουσίαν λειτούργησε ως μια σωστή θερινή μουσική ακαδημία, όπως αυτές διοργανώνονται εδώ και πολλά χρόνια σε άλλες χώρες. Μια εκπαιδευτική δραστηριότητα που οι διοργανωτές της επέλεξαν να ονομάσουν «Art Campus Κλασικής Κιθάρας».

Το Art Campus λοιπόν, που πραγματοποιήθηκε στους Δελφούς το καλοκαίρι του 2019, το έζησα ως απλός παρατηρητής και αυτό ίσως με κάνει να βλέπω με πιο καθαρό μάτι τις σωστές του προδιαγραφές και τα επιτυχή αποτελέσματά του:

1.     Το Art Campus είχε ως συμβούλους της διοργάνωσης καταξιωμένους καλλιτέχνες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το πασίγνωστο κιθαριστικό ντούο Ευάγγελος Ασημακόπουλος & Λίζα Ζώη, αναμφισβήτητους δασκάλους του χώρου της κλασικής κιθάρας.

2.     Το Art Campus είχε καλεσμένους για ρεσιτάλ και διδασκαλία εκλεκτούς σύγχρονους κιθαριστές μεγάλης καλλιτεχνικής εμβέλειας, τους Gabriel Bianco, Rovshan Mamedkuliev, Marco Tamayo.

3.     Το Art Campus είχε Σύνολα Μουσικής Δωματίου με καθοδηγητή έναν εκλεκτό Έλληνα μουσικό, τον κορυφαίο βιολιστή της ΚΟΑ Δημήτρη Σέμση.

4.     Το Art Campus πραγματοποιήθηκε, σε έναν πραγματικά ελκυστικό τόπο, στους Δελφούς.

5.     Το Art Campus είχε μια απολύτως επαγγελματική οργάνωση από ανθρώπους που ειδικεύονται στην οργάνωση μουσικών εκδηλώσεων, εν προκειμένω την κιθαρίστρια Όλγα Καλογρηάδου, που δραστηριοποιείται και σε αυτό το επάγγελμα τα τελευταία 25 χρόνια. Αποτέλεσμα ήταν, ότι τα πάντα «δούλευαν ρολόι», οι ρόλοι ήταν διακριτοί, όλα κυλούσαν ομαλά, άρα το πεδίο για αυθορμητισμό ήταν ελεύθερο και ασφαλές. Εξ ου και η μεγάλη ικανοποίηση των συμμετεχόντων, νέων και παλαιών μουσικών, που πραγματικά το χάρηκαν, και μάλιστα με έμφαση ζητούσαν την επανάληψή του, κάτι όμως όχι εύκολα εφικτό μιας και τα Art Campus έχουν διαφορετικό αντικείμενο για κάθε εκπαιδευτικό έτος.

6.     Το Art Campus είχε ένα μεγάλο φορέα διοργάνωσης, τον Σύλλογο Φίλων της Μουσικής -διευθυντής του οποίου είναι ο μουσικολόγος κ.Αλέξανδρος Χαρκιολάκης– και την δραστήρια Αντιπρόεδρο του ΔΣ του Συλλόγου, την κα. Έφη Αβέρωφ-Μιχαηλίδου, που έχει την καλλιτεχνική εποπτεία του Art Campus.

7.     Το Art Campus είχε οικονομική ενίσχυση από ένα σημαντικό χορηγό, την Οικογένεια Γεωργίου Π. Λιβανού, έτσι ώστε όλα να γίνουν ακριβώς σύμφωνα με τις προβλέψεις και διοργανώθηκε σε ένα χώρο υψηλής αισθητικής και λειτουργικότητας όπως το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.

8.     Το Art Campus έδωσε πραγματικά σοβαρό κίνητρο για ΠΟΛΛΟΥΣ εκ των φοιτούντων, οι οποίοι διακρίθηκαν στους ποικίλους τομείς δραστηριοτήτων του: Τη συμμετοχή σε μια επαγγελματικού επιπέδου Συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (9/11/2019), κάτι που όλοι καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό γεγονός είναι για την αυτοπεποίθηση, αλλά και την προβολή των νέων μουσικών. Αυτό λοιπόν λειτούργησε ως μια πιο πλατιά έννοια βράβευσης και παιδαγωγικά σωστότερη κατά τη γνώμη μου, από ότι η κατάταξη «Α’ Βραβείο, Β’ Βραβείο κλπ.». (Μιλώντας φυσικά πάντα για μια διοργάνωση εκπαιδευτικού χαρακτήρα, κι όχι για έναν διαγωνισμό που θα δώσει ευκαιρίες σε ήδη ολοκληρωμένους νέους καλλιτέχνες).

Δεν αμφισβητώ ότι κατά καιρούς, υπήρξαν και υπάρχουν διοργανώσεις στην Ελλάδα που συγκεντρώνουν την αφρόκρεμα της κιθαριστικής Τέχνης. Όμως είναι αλήθεια ότι, δυστυχώς, σε ουκ ολίγες περιπτώσεις οι αγαθές προθέσεις και οι αγνές φιλοδοξίες δεν φτάνουν. Τα χρήματα είναι σε πολλές περιπτώσεις λίγα έως ανύπαρκτα, άρα και οι αμοιβές των διδασκάλων και ερμηνευτών όχι ανάλογες της αξίας τους. Οι φιλότιμοι και καλοπροαίρετοι οργανωτές-καλλιτέχνες δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τον έμπειρο manager, με αποτέλεσμα πολλές φορές να αυτοσχεδιάζονται επί τόπου πρόχειρες λύσεις. Και τέλος, οι χώροι φιλοξενίας και συναυλιών δεν είναι πάντα αντίστοιχοι της ποιότητας των καλλιτεχνικών διευθυντών και των προσκεκλημένων.

Νομίζω λοιπόν ότι μια διοργάνωση όπως το Art Campus πρέπει να αποτελέσει πρότυπο, ώστε να τοποθετηθούν τα πράγματα στο σωστό τους μέγεθος, για αρκετές εκ των αντίστοιχων διοργανώσεων. Είμαστε πλέον -δυστυχώς- στην εποχή που οι καλές και αγαθές προθέσεις δεν αρκούν σε τέτοιους τομείς δραστηριοτήτων…

Κώστας Γρηγορέας και Marco Tamayo

(Art Campus Δελφοί 2019)

 

---

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Τo ART CAMPUS “Διεθνείς Κιθαριστικές Συναντήσεις” διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Οι Φίλοι της Μουσικής την εβδομάδα 8-14 Ιουλίου στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών

Οι βασικοί διοργανωτές του Art Campus 2019:
Έφη Αβέρωφ-Μιχαηλίδου, Αλέξανδρος Χαρκιολάκης και ‘Ολγα Καλογρηάδου

Στο Art Campus των Δελφών συμμετείχαν 39 νέοι ταλαντούχοι κιθαριστές από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό

1.      ΝΙΚΟΛΑΣ ΒΗΧΟΣ

2.      ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΑ ΒΡΕΝΟΖΙ

3.      ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΡΕΚΗΣ

4.      ΑΣΠΑΣΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ

5.      ΜΑΡΙΑ ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΑΚΗ

6.      ΟΡΦΕΑΣ  ΖΙΝΔΡΟΣ

7.      ΝΙΚΟΣ ΖΟΥΜΑΚΗΣ

8.      ΘΟΔΩΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥΔΗΣ

9.      ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΖΟΓΛΟΥ

10.  ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΦΕΝΤΖΗΣ

11.  ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ  ΚΟΥΡΚΟΥΝΑΚΗ

12.  ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΥΔΩΝΙΑΤΗ

13.  ΑΔΡΟΜΑΧΗ ΚΩΣΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

14.  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΕΜΟΝΗΣ

15.  ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΑΝΩΛΟΥΔΗΣ

16.  ΖΑΜΠΙΑ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

17.  ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΡΑΤΗΣ

18.  ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΠΑΞΕ

19.  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

20.  ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΝΤΟΥΜΑΝΑΣ

21.  ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΛΑΤΖΟΓΛΟΥ

22.  ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΤΟΓΛΟΥ

23.  ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ-ΡΑΦΑΗΛ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

24.  ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΪΑΚΩΒΟΥ

25.  ΆΡΤΕΜΙΣ-ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΛΑΜΠΑ

26.  ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΡΑΚΗΣ

27.  ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ

28.  ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ

29.  ΠΑΥΛΟΣ  ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΗΣ

30.  ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

31.  ΔΗΜΗΤΡΗΣ  ΣΤΑΜΟΥ

32.  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΟΥ

33.  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΩΡΤΖΗΣ

34.  ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΛΙΚΙΔΗΣ

35.  ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΣΟΥΡΤΙΔΗ

36.  ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΤΥΠΑΛΔΟΥ

37.  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΛΔΑΙΟΠΟΥΛΟΣ

38.  UROS JACEVIC

39.  ALEXANDER YUZHANIN

Πραγματοποιήθηκαν 95 σόλο μαθήματα και ακούστηκαν 72 έργα πρωτότυπα γραμμένα για κλασική κιθάρα

Μάθημα με τον Ευάγγελο Ασημακόπουλο

 

Μάθημα με τον Gabriel Bianco

 

Μάθημα με την Λίζα Ζώη

 

Μάθημα με τον Rovshan Mamedkuliev

 

Μάθημα με τον Marco Tamayo

 

Δημιουργήθηκαν ολιγομελή κιθαριστικά σύνολα καθώς και σύνολα μουσικής δωματίου για κιθάρα και άλλα όργανα (φλάουτο/έγχορδα) και παρουσιάστηκαν 19 έργα για σύνολα και 3 κοντσέρτα του Antonio Vivaldi

Μουσική Δωματίου με τον Δημήτρη Σέμση

 

Εργαστήρι Κιθάρας με τον Marco Tamayo

 

Οργανώθηκαν διαλέξεις με τους Ευάγγελο Ασημακόπουλο και Marco Tamayo, δόθηκαν ρεσιτάλ από τους προσκεκλημένους κιθαριστές Φώτη Κουτσοθόδωρο, Rovshan Mamedkuliev, Gabriel Bianco και δεν έλλειψαν οι εκπλήξεις με τις δύο έκτακτες και απρόσμενες εμφανίσεις του Marco Tamayo σε ρεσιτάλ που ενθουσίασαν το κοινό.

Gabriel Bianco

 

Marco Tamayo

 

Rovshan Mamedkuliev

 

Φώτης Κουτσοθόδωρος

 

Δημήτρης Σέμσης

 

Όλοι οι συμμετέχοντες σόλο κιθαριστές και τα σύνολα παρουσιάστηκαν σε 4 συναυλίες που έγιναν στο Αμφιθέατρο και στο Αίθριο του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών καθώς και στο Μουσείο του Αρχαιολογικού χώρου των Δελφών και ξεναγήθηκαν στον Αρχαιολογικό χώρο και στο Μουσείο των Δελφών κατά την τελευταία ημέρα, πριν από την τελική συναυλία.

Kλικ εδώ για να δείτε το φωτο-άλμπουμ με στιγμιότυπα συναυλιών και δραστηριοτήτων  του Art Campus2019

Νικητές Διαγωνισμών (Δελφοί 2019) 

Οργανώθηκαν τρεις μουσικοί διαγωνισμοί, για σόλο κιθάρα, για σύνολα και για τα κοντσέρτα του Vivaldi που έχουν μεταγραφεί για κιθάρα και έγχορδα.

---

Οι ακόλουθοι κιθαριστές και τα σύνολα που διακρίθηκαν στους Μουσικούς διαγωνισμούς θα συμμετάσχουν σε  Δύο συναυλίες στις 19:00 και στις 21:00 που θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 9 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος.

ΣΟΛΟ ΚΙΘΑΡΑ

1.      ΘΟΔΩΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥΔΗΣ

2.      ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΖΟΓΛΟΥ

3.      ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΦΕΝΤΖΗΣ

4.      ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΛΑΤΖΟΓΛΟΥ

5.      ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ

6.      ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΥΝΟΛΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

1.      ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΑΝΩΛΟΥΔΗΣ

2.      ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΝΤΟΥΜΑΝΑΣ

ΝΤΟΥΕΤΟ ΚΙΘΑΡΑΣ

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΠΑΞΕ – ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΩΡΤΖΗΣ

ΚΙΘΑΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ «ΑΘΗΝΑ»

ΝΙΚΟΛΑΣ ΒΗΧΟΣ, ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΑ ΒΡΕΝΟΖΙ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΡΕΚΗΣ,

ΟΡΦΕΑΣ  ΖΙΝΔΡΟΣ, ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ ΚΟΥΡΚΟΥΝΑΚΗ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ  ΣΤΑΜΟΥ,

ΠΑΥΛΟΣ  ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΗΣ , ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΣΟΥΡΤΙΔΗ

---

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΜΜΑ

ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ TaR

Advertisement

Interview with Kostas Grigoreas @MovingClassics.tv – Germany

Kostas Grigoreas talks about his «soloist-composer» nature, how to be open to new ideas and how to use music tools to experiment with everything, without hesitation.

What does music mean to you personally?

It is difficult to answer. Music has been part of my life as long as I remember myself.

Do you agree that music is all about fantasy?

I agree, but I think that fantasy cannot function without reality. Combining both in a composition or performance, gives the essential contrast that leads to musical excitement.

If you were not a professional musician, what would you have been?

Probably an engineer, related to electronics. I love everything that is related with technology and I feel happy that I can use it to create, perform, record and promote music. On the other hand, if I was not musically talented, I would probably be happy as a recording engineer.

The classical music audience is getting old, are you worried about your future?

The music audience generally, is getting old. I think that most of the stuff that young people „consume“ now is far from what I should consider as music. I would call that stuff „entertaining audio products“ and I am OK with that. They are nice if you want to dance or (just) mention the problems of your life, but no, for me they are not the art of music. All these products are far, not only from classical music, but also from all other honest artistic music genres, like Traditional, Jazz, quality Rock and Folk, etc. The audience diminishes in every real music genre. It is sad, but it will pass…

What do you envision the role of classical music to be in the 21st century? Do you see that there is a transformation of this role?

Of course there is a transformation. The classical music performer is not anymore in his room practicing countless hours for the „one concert“. The classical composer is not anymore creating music „to be discovered“ some years later. Music technology and use of the internet has given new tools for everyday creation and performance. Reaching your audience is a completely different process, in comparison to the (even near) past.

When I say that classical music is searching for new ways or that classical music is getting a new face, what would come to your mind?

Classical musicians were never isolated. Absorbing ideas and feelings from other cultures and music genres was always an inspiration for all really talented artists. However, music from all over the world is now at our fingertips (and ears) all day long. It is normal that classical music should become more and more „open“. For me, that is a blessing. I can perform or create music as I want it, no obligation to be „tonal“ or „atonal“ or „serial“, etc. My artistic palette may include everything, without any guilt!

Do you think we musicians can do something to attract the young generation to the classical music concerts? How will you proceed?

I think that being honest and simple is enough. Young people don’t like the snobbish attitude in art. Of course, mixing sound with video, acting, dance, etc. can help to expand our audience. I like every creative collaboration of the arts. But I also like the simplicity of „just music“. To close your eyes and immerse yourself in music.

Tell us about your creative process. Do you have your favorite piece (written by you). How did you start working on it?

It i not easy to answer. I have been a guitar soloist for all my life and I cannot „escape“ from that attitude. Quite a lot of my guitar works were created to be performed by myself. However, some of them proved to be more suited to my performer’s personality and they have become „mine“, and maybe I love them more, as I enjoy them through performance. Some were suited to others, and they „went away“. Generally speaking, I see my music from a distance. Maybe it is normal, as I am a composer that needs motivation to make music. Most of the time, that motivation is the admiration for others, musicians or groups that finally perform them.

We, Moving Classics TV, love the combination of classical music with different disciplines: music and painting, music and cinematography, music and digital art, music and poetry. What do you think about these combinations?

We are musicians, but mainly we are artists. Collaboration with other arts is an obligation and a great motive for creation and artistic pleasure.

Can you give some advice to young people who want to discover classical music for themselves?

To listen as much as they can to the work of the great masters of our art, composers, performers, maestros. To be open to new ideas and (if they are technically educated) to use their music tools to experiment with everything, without hesitation. Classical music in the 21st century is the only music that really has no borders. Think about it. You are free to create or be in any style you want. You can even create your own unique style, no need to be labeled as experimental, traditional, jazz, rock, etc.

Now it is common practice in the media to say that classical music is getting into the consumption business, do you agree? We are speaking about the supply and demand rules and how to sell your “product”, in your case your compositions. How do you see it?

You cannot create honest art following the market rules. Innovation can rarely become profitable. Fake innovation yes, all media are full of clichéd audio products labeled as „brand new“. Of course, a work of art can become mainstream and profitable when it matures. Nevertheless, I believe that an artist must be free from market rules. That is why I think it is necessary for all kinds of fine art to be financially supported, preferably by the state.

What projects are coming up? Do you experiment in your projects?

I recently completed a recording project, a collection of guitar works by myself and other composers of the 20th & 21st centuries. Its title is „Kostas Grigoreas: Recording Guitarist”, and you can listen on youtube:

or buy at https://www.cdbaby.com/cd/kostasgrigoreas4

I am now recording some solo works, including my favorite guitar composition by Benjamin Britten „Nocturnal after John Dowland, op.70“. I am also preparing a collection of works by me, performed by various small instrumental groups.
To conclude, I should mention that I like to make music for solo instruments or for small groups where each instrument „plays a role“. Probably, my soloist-composer nature leads me to that.

Source: http://movingclassics.tv/fantasy-notes-interview-with-greek-composer-kostas-grigoreas/

Ο Γιώργος Μονεμβασίτης για τα «Soundtracks for ideal movies» του Κ. Γρηγορέα («5 Προτάσεις της Ελευθεροτυπίας»)

κλικ στην εικόνα για αγορά CD, MP3 & 24/96 Studio Master

Καθιερωμένος ως σολίστ κλασικής κιθάρας με πολυεπίπεδες δραστηριότητες, ο Κώστας Γρηγορέας τα τελευταία χρόνια προβάλλει, σταθερά, και ως πρωτογενής δημιουργός. Όχι με μια-δυο συνθέσεις, αλλά με μια εξαιρετικά πυκνή καρποφορία. Η γόνιμη φαντασία του δεν περιορίζεται, όπως συχνά συμβαίνει, στο οικείο μουσικό όργανο, αλλά αναζητά τη συμβίωσή του με άλλα όργανα, όχι πάντοτε αναμενόμενα, όπως π.χ. το νέι ή το σαξόφωνο. Συνθέτει ακόμη και για σόλο πιάνο! Δεν πειραματίζεται με τις τεχνοτροπίες και τις πρωτοποριακές ανιχνεύσεις. Παρά ταύτα, οι μουσικές του είναι ξεκάθαρα σημερινές. Προχωρεί, όμως, με το βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν, δημιουργώντας σαγηνευτικές συνηχήσεις που έχουν πατρίδα τη… μουσική. Τούτες οι «Ηχητικές επενδύσεις για ιδεατές ταινίες» περιέχουν μουσικά σκιρτήματα που πυροδοτούν τη φαντασία του ακροατή στην αναζήτηση τερπνών εικόνων και μύθων. Συνοδοιπόρους στο όμορφο ταξίδι έχει δεκατρείς (!) ερμηνευτές, που του χαρίζουν τον ήχο οκτώ διαφορετικών οργάνων. Και σε εμάς χαρίζουν ολόφωτες μουσικές στιγμές, αφού ο Κώστας Γρηγορέας βλέπει και τη χαρούμενη πλευρά της ζωής.
Γιώργος Β. Μονεμβασίτης
Πηγή Εφημερίδα Ελευθεροτυπία: Πέντε προτάσεις κατάλληλες για δώρο (17/12/2013)