Τεύχος 243 – Ιούνιος 2013
Γνωρίζοντας καλά το καλλιτεχνικό ποιόν του εξαιρετικού κιθαρίστα και συνθέτη Κώστα Γρηγορέα –τόσον από πρότερα ηχογραφήματά του όσο και από τις συναυλιακές παρουσίες του και με τους δύο ρόλους- ουδόλως με ξάφνιασε η κορυφαία ποιότητα του νέου φωνογραφικού εγχειρήματός του με τίτλο Soundtracks».
κλικ στην εικόνα για αγορά CD, MP3 & 24/96 Studio Master
Κυκλοφόρησε στις αρχές του έτους από τη νεόκοπη και πολλά υποσχόμενη ‘Timbro’ χαρίζοντάς μας –μέσω της ακροάσεώς του- μία άφατη ευχαρίστηση και αγαλλίαση. Στη 80λεπτη διάρκειά του και με τις 10 συνθέσεις του ο αγαπητός Κωστής πιστοποιεί για μία εισέτι την μοναδική ικανότητά του να μεταπλάθει ιδέες και σκέψεις σε θαυμαστά συνθέματα. Συνεχίζει την παράδοση των λαμπρών κιθαριστών-συνθετών μας και κυρίως του αξέχαστου Κυριάκου Τζωρτζινάκη καλύπτοντας επαρκώς το κενό του. Ενέταξε και τις δέκα συνθέσεις σε ενιαίο κύκλο θεωρώντας ότι δύναται να είναι το ηχητικό κάλυμμα κινηματογραφικών ταινιών αλλά που να ενεργεί όμως και ως αυτόνομο μουσικό κατασκεύασμα/ακρόαμα. Ο ίδιος το περιγράφει λίαν επακριβώς ως «…μουσικές για να επενδύσουν τις κινηματογραφικές ταινίες της φαντασίας μου». Και βεβαίως –όπως και ο Τζωρτζινάκης- δεν παραμένει πιστός στο ενορχηστρωτικό όχημα της κιθάρας αλλά το επεκτείνει με την ευφάνταστη χρήση άλλων οργάνων –σε συνδυασμό με την κιθάρα- όπως το βιολί στο «Τρίπτυχο», το πιάνο στη «Νύχτα», το σαξόφωνο στις «Αγγελικές παραλλαγές», το φλάουτο στη «Βαλκανική ιστορία» και το νέϋ στη «Φαντασία ενός παιδιού», τη «Νυχτερινή συνομιλία» και στα «Deep Sky Sketches» (στα δύο τελευταία μαζί με ηλεκτρική κιθάρα). Υπάρχουν επίσης και έργα για κιθάρα («Mattina Luminosa»), για κιθαριστικό ντούο («Soundtracks») και σόλο πιάνο («Obsessions»). Η γραφή είναι λιτή και άνευ περιττών στοιχείων και επιτηδεύσεων –όπως και η ενορχήστρωση- και ναι μεν δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας αλλά είναι πασιφανής η εντιμότητα και καθαρότητα στη μουσική σκέψη του. Την διακρίνει επίσης μία διαυγής πνευματικότητα η οποία εκτός από την –ούτως ή άλλως- ευχάριστη ακροαματική «διαδικασία» προσκαλεί τον ακροατή σε ενδοσκοπική εξέταση του εσώτερου κόσμου του. Επίσης και η θεμελιώδης επίτευξη της μελωδικής γραμμής επιτυγχάνεται χωρίς ο συνθέτης να προσφεύγει σε άλλα μουσικά ιδιώματα εκτός της λόγιας μουσικής δημιουργίας. Είναι επίσης ευκόλως αντιληπτή η ικανότητά του να ανασύρει μνήμες παρελθόντος –μουσικές και μη- και να τις μεταπλάθει σε ελκυστικά, σχεδόν μεθυστικά ηχοτοπία (και να σχεδιάζει με «…λυρική μαεστρία εκφραστικές αποχρώσεις διαχυτικές» σύμφωνα με κριτική της Έφης Αγραφιώτη). Αν και η επιλογή των ηχογραφήσεων δεν έχει την ίδια ποιότητα –όσον αφορά την πηγή προελεύσεώς τους- εν τούτοις η τελική επεξεργασία επιτυγχάνει το καλύτερο ηχητικό αποτέλεσμα και συμβάλλει στα θετικά –και μόνο- αυτής της έξοχης παραγωγής. Στον υπέροχο αυτό διάπλου στις φανταστικές θάλασσες των μελωδιών ο δημιουργός ευτύχησε να έχει συνοδοιπόρους του καταξιωμένους σολίστ και μουσικούς, γνωστούς στο φιλόμουσο κοινό, όπως η πιανίστα Έφη Αγραφιώτη, ο σαξοφωνίστας Θεόφιλος Σωτηριάδης και ο Χάρης Λαμπράκης στο νέϋ χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία των υπολοίπων συντελεστών. Επίσης ο ίδιος προσφέρει την κιθαριστική τέχνη του σε δύο συνθέσεις του.
Θωμάς Ταμβάκος
http://www.tamvakosarchive.blogspot.com
Η Μουσική Σελίδα του Κώστα Γρηγορέα 