Η Γεωργία Λαιμού για τα «Soundtracks για Ιδανικές Ταινίες» του Κ. Γρηγορέα (e-go.gr)

ego_logo  18 Ιουνίου 2013

ΕΝΑΣ ΔΙΣΚΟΣ ΛΙΓΕΣ ΛΕΞΕΙΣ…

Τα καλά νέα είναι τα εξής δύο: πρώτον, σε πολλά κομμάτια αναγνώρισα τον Κώστα Γρηγορέα, ο οποίος ήξερα ότι μιλάει εξαιρετικά ελληνικά με τις νότες του και, δεύτερον, σε πολλά άλλα κομμάτια βρήκα ξανά τον Γρηγορέα-λάτρη των κιθαριστικών τοπίων που ούτε τα ίδια δεν ενδιαφέρονται σε ποια γλώσσα τα λένε.

NEO CD, κλικ στην εικόνα για αγορά CD, MP3 & 24/96 Studio Master

κλικ στην εικόνα για αγορά CD, MP3 & 24/96 Studio Master

Ψέματα είπα στην αρχή, διότι υπάρχουν και άλλα καλά νέα, τα εξής τρία: πρώτον, ότι οι σολίστες που ερμηνεύουν τις συνθέσεις του Κώστα Γρηγορέα εδώ μέσα είναι τόσο άριστοι, που δεν ξέρω αν είναι οι συνθέσεις ή οι ανάσες του νέυ του κυρίου Χάρη Λαμπράκη, για παράδειγμα, που θύμισαν στα μάτια μου πως κάποτε έκλαιγαν κι από ομορφιά.

Δεύτερον, ότι στη Mattina Luminosa, ξανάκουσα τον ρυθμό που βγαίνει τόσο αβίαστα από τις φλέβες, τα νύχια και τις χορδές του Κώστα Γρηγορέα παύλα σολίστα κλασικής κιθάρας, που μου φάνηκε για μια στιγμή πως ήταν ξημέρωμα στο νησί κι εγώ μόλις είχα ανοίξει τα πατζούρια στην ανατολή, να μπει ο λεβάντες μέσα. Τρίτον, δεν έχω χώρο για να αρχίσω να μιλάω για το βιολί του Διονύση Βερβιτσιώτη, το σαξόφωνο του Θεόφιλου Σωτηριάδη (που «καβάλαγε λίγο την κιθάρα), το πιάνο της Έφης Αγραφιώτη, και τις κιθάρες όλων των υπολοίπων. Οπότε θα βάλω ένα συλλογικό άριστα δέκα, σε όλους τους ερμηνευτές και θα αφιερώσω σε εσένα που χάνεις το χρόνο σου διαβάζοντας αυτό το κείμενο αντί να πας να πάρεις το cd και ν’ ακούσεις, τις ανάσες του Χάρη Λαμπράκη στο Deep Sky Sketches που θα σου θυμίσουν ότι τ’ ανθρώπινα είναι τα πιο μεγάλα.

ΔΙΑΛΕΞΕ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ…
Να σου πω τώρα ποια κομμάτια μου άρεσαν περισσότερο, πράγμα που δεν έχει καμία σημασία γιατί στον καθένα αρέσουν άλλα πράγματα, αλλά τέλος πάντων… Μ’ άρεσε λοιπόν το «My Sky» από τα Soundtracks για τους γνωστούς ρυθμικούς λόγους και την «πεισμωμένη» υπερηφάνεια στο πέρασμά του. Το Sunny από το Triptych, διότι ήτο όνομα και πράγμα, το υποφώσκων του «έρωτος» από το A Balkan Story, το The Night, αν και το πιάνο μου τα χάλασε σε κάνα δυο σημεία. Και το Night Talk, που το νέυ μου τα …έφτιαξε σε πέντε έξι σημεία. Κι άλλα μ’ άρεσαν τώρα που τα ξαναβλέπω, αλλά έτσι όπως πάω θα τα γράψω όλα και θα τα ακυρώσω όλα διότι φοβάμαι ότι θα χάσεις κάθε ενδιαφέρον να ψάξεις τα δικά σου.

Καλή ακρόαση.

ΣΤΙΧΑΚΙΑ:
Καμιά φορά η μουσική τα λέει πιο ποιητικά, ολοκληρωμένα και συμπυκνωμένα από τα λόγια.

ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΩ;
Ποιος ρωτάει;
Έχει σημασία, φίλε μου, διότι αν είσαι προσχολικού ακουστικού επιπέδου, πού να τρέχεις τώρα να αγοράζεις και να προσπαθείς να ακούσεις…? Ενώ με ένα «μπορεί να βγω/ μπορεί να μπω/ μπορεί να φύγω και να ξαναρθώ»… σουξέ της εποχής, μπορείς να τρέχεις γύρω γύρω θαμπός, μεσ’ στην απόλυτη θολούρα σου, σαν ακέφαλο κοτόπουλο που τρέχει γιατί άργησε στο ραντεβού με τον χασάπη.

Εσύ πάλι, που κάθεσαι στα πίσω θρανία και κοιτάς επίμονα το τρίτο σύννεφο από δεξιά, καλά θα κάνεις να σηκωθείς πάραυτα και να πας να το αγοράσεις το παρόν, διότι θα σε βάλει μέσα στο παιχνίδι ανθρώπων τε και νεφελών αγίων.

Γεωργία Λαιμού. 
gplemos1@ath.forthnet.gr

Link http://www.e-go.gr/music/article.asp?catid=17547&subid=2&pubid=129414533

Σχολιάστε